Τεράστιες αλλαγές διαδραματίζονται στο χώρο του ποδοσφαίρου. Πλέον, τα εθνικά πρωταθλήματα επηρεάζονται και επηρεάζουν απίστευτα οικονομικά συμφέροντα, είτε αυτά είναι ιδιωτικά, είτε είναι κυβερνητικά είτε είναι καθαρά προσωπικά.Το κατά πόσο αυτό είναι για το καλό του αθλήματος, αυτό είναι μια άλλη ιστορία με πολλές πτυχές και απαντήσεις. Στο βιβλίο “Football in the digital age των Ian Hamil, Jonathan Michie, Christine Oughton, Steven Warby”, ο αείμνηστος Johan Cruyff προλογίζοντας έγραψε,
“το ποδόσφαιρο έχει χαρακτηριστεί σαν το άθλημα του λαού. Πολλοί από αυτούς που το περιτριγυρίζουν όμως απλά δε σκέφτονται έτσι. Δε βλέπουν τον φίλαθλο σαν άτομο, αλλά σαν πελάτη, δε βλέπουν το ποδόσφαιρο σαν θέαμα απλό, αλλά σαν προϊόν, δε βλέπουν το κοινό σαν ανθρώπους αλλά σαν ευρώ. Μα οι μακροχρόνιες αυτές επιχειρηματικές ευκαιρίες θα μείνουν ανεκμετάλλευτες εάν το άθλημα δεν παραμείνει ως έχει, άθλημα”.
Από την άλλη όχθη του ποταμού επικρατεί και μια άλλη άποψη του τρόπου με τον οποίο πρέπει να χειριστούμε το άθλημα. Το οποίο είναι από όλους αποδεκτό, σαν ένα κοινωνικό φαινόμενο που αντικατοπτρίζει το επίπεδο της κοινωνίας της χώρας, της ευημερίας, της δικαιοσύνης, της ευμάρειας του λαού, του βιοτικού επιπέδου και της δυναμικής εν τέλει του κράτους.
Χώρες όπως η Αγγλία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία δείχνουν την ισχύ τους μέσα από το ποδόσφαιρο, ενώ άλλες προσπαθούν να κρύψουν τα αμέτρητα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα τους μέσα από το άθλημα, όπως η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Κολομβία, χωρίς βέβαια να μπορούμε να αγνοήσουμε χώρες που μετά από ταραχώδεις περιόδους προσπαθούν να ορθοποδήσουν μέσα από το άθλημα (Σερβία, Κροατία) και να πετύχουν στην συνύπαρξη αντιθέτων λαών(Κύπρος- Ελλάδα, Τουρκία).
Αφού λοιπόν το ποδόσφαιρο μπορεί και ασκεί τόση επιρροή, γιατί να μην το εκμεταλλευτούμε ακόμη περισσότερο, όσο μπορούμε πιο πολύ; Μοιάζει με μια αστείρευτη πηγή πλούτου, που μπορεί να μας προμηθεύει αυτά που θέλουμε επ αόριστον.
Είναι όμως έτσι;
Τείνει πλέον να χαρακτηριστεί κάποιος γραφικός όταν αναφέρεται σε παλαιότερες εποχές, τονίζοντας το πιο απλοποιημένο των πραγμάτων είτε αυτό ήταν η είσοδος στο γήπεδο ή η συνύπαρξη των αντιπάλων φιλάθλων. Πολύς είναι πλέον ο κόσμος που απέρριψε το ποδόσφαιρο, λόγω της έλλειψης της αθωότητας του σήμερα, της κυριαρχία της εμπορευματοποίησης και της εκμετάλλευσης του από συμφέροντα, παράγοντες που οδηγούν στον οπαδισμό, τον φανατισμό, την βία.
Αυτά που αναφέρθηκαν ήταν κάποια από τα στοιχεία που δομούν το ποδόσφαιρο σήμερα, αν και, πρέπει να πούμε ότι επικεντρωθήκαμε μάλλον στα άσχημα παρά στα καλά, καθότι αυτά αφορούν τον καθαρά αγωνιστικό τομέα.
Η σωστή στρατηγική της UEFA, για θεσμοθέτηση κριτηρίων, συγκεκριμένων εγκαταστάσεων τις οποίες πρέπει να έχει μια ομάδα που αγωνίζεται στα πρωταθλήματα της, η εντολή για διακανονισμό των χρεών των ομάδων που αγωνίζονται στην Ευρώπη και η προτροπή για δημιουργία φυτωρίων” παικτών σύμφωνα με επιστημονικά κριτήρια, έτσι ώστε να μειωθούν σημαντικά τα έξοδα και να αυξηθούν τα έσοδα των ομάδων, μόνο σαν καλά μπορούν να αναφερθούν.
Στις ακαδημίες πρέπει να γίνεται κατανοητό ότι δε διεξάγονται προπονήσεις με την παραδοσιακή έννοια, αλλά ουσιαστικά γίνονται μαθήματα ποδοσφαίρου. Επομένως, ο προπονητής πρέπει πάνω από όλα να είναι παιδαγωγός και δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά ότι εργάζεται με παιδιά.
Το πρόγραμμα των ακαδημιών συνήθως διαχωρίζεται με βάση την ημερολογιακή ηλικία, έτσι άλλοι είναι οι στόχοι της προπόνησης των παιδιών 6-8 χρονών ή των 8-10 χρονών ή ακόμη των 16+ χρονών. Επομένως, απαιτείται η ακαδημία να απαρτίζεται από προπονητές και γυμναστές πτυχιούχους, οι οποίοι θα έχουν τις γνώσεις να δουλέψουν επιστημονικά και των οποίων η ειδικότητα θα είναι το ποδόσφαιρο, έτσι ώστε να δώσουν στα παιδιά τα σωστά ερεθίσματα για έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς, παρατηρείται το φαινόμενο των “έτοιμων προπονητικών μονάδων”, τις οποίες παίρνουν οι άπειροι προπονητές και αντιγράφουν πιστά χωρίς να είναι σίγουροι αν μπορεί να γίνει στην ηλικία παιδιών που το εφαρμόζουν. Έτσι, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να λαμβάνονται ως “συνταγές”, τα διάφορα προγράμματα, να εφαρμόζονται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι διάφοροι παράγοντες επίδοσης και επομένως να γίνονται λάθη.
Ακόμη, υπάρχουν προπονητές εμπειρικοί που ουσιαστικά προπονούν το σύνολο τους με βάση τη “διαίσθηση” τους. Με προπονητικά περιεχόμενα που εφαρμόζονταν όταν ήταν αυτοί ποδοσφαιριστές, απαρχαιωμένα και πλέον ακατάλληλα και με μεθόδους λανθασμένες, χωρίς αρχή και τέλος στο πρόγραμμα τους, απλά μπορούν να βλάψουν τα παιδιά.
Με την πάροδο του χρόνου, τα παιδιά θα περάσουν από όλες τις ημερολογιακές βαθμίδες του προγράμματος της ακαδημίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι για να μεταβεί ένα παιδί από τη βαθμίδα του στην επόμενη, λαμβάνονται υπόψη εκτός της βιολογικής ηλικίας και η προπονητική ηλικία, ο ρυθμός βελτίωσης του αλλά και ο σωματότυπός του.
ΟΑΣΠΕ